Ást

Hver man ekki eftir gríðarlega vísindalegum og flóknum útreikningum á ástarprósentum?
Hægt var að sjá á milli hverra var mest ást með að reikna prósentur á milli nafnanna á afar flókinn hátt. Það einfaldaði málin að sjálfsögðu að vita hvaða strákum tók ekki að vera skotin í, best að einbeita sér að gaurnum sem gaf bestu prósentuna.

Hollendingar er nú e-ð á eftir, núna eru Hollendingar loksins búnir að fatta þessa visku. Þeir eru meira segja búnir að tæknivæða þetta - hægt er að senda sms með nöfnunum á sérstakt númer og fá prósentuna senda tilbaka! Í auglýsingunni sést stelpa og strákur á bar, hún sendir sms og úff fær 9% tilbaka! Það er auðvitað alveg glatað svo hún sturtar drykknum sínum yfir strákinn. Óþarfi að eyða meiri tíma í gaur með svona lága prósentu...

Nýta tímann

Þegar dögunum hér í Amsterdam fækkar hratt þá er nauðsynlegt að nýta tímann vel.
Á laugardaginn litum við því upp frá tölvuskjánum og fórum við á Van Gogh safnið og sáum James Bond í Tuschinki bíóinu.

Með miðanum á safnanótt sem við fórum á um daginn fylgdi aðgangur að einu safni að eigin vali sem gildir fram að áramótum. Við ákváðum að sjálfsögðu að fá sem mest fyrir frímiðann og fara á stórt safn. Þar er hægt að vera í marga klukktíma ef maður er mjög áhugasamur um málarann og hans list. Kíktum meðal annars á sólblómin, krumpuðu skóna, gula húsið og akrana þar sem krákurnar fljúga yfir.
Einnig eru á safninu verk eftir aðra listamenn og núna stendur yfir sýning á mikilvægum eða merkilegum listaverkum í eigu hollenskra safna. Sáum t.d. vídjólistaverk sem sýndi óeðlilegan handþvott. Aðein sást í hendurnar sem eru þvegnar aftur og aftur, líklega einhver með þráhyggju og áráttursökun. Ég er ekki viss um að ég hafi skilið þetta verk.

Að fara í bíó í Tuschinki er meira eins og að fara í leikhús heldur en í bíó. Húsið sjálft á sér merkilega sögu og er í afar sérstökum stíl. Salirnir og reyndar allt húsið er mjög flott og þeir sem eru forvitnir geta séð mynd af salnum sem við fórum í hér http://www.pathe.nl/tuschinski/ , myndin ætti að koma upp á forsíðunni.
Við tímdum ekki að spreða í meira en venjulegan miða en líka er hægt að kaupa VIP miða á svalirnar og ennþá flottara er að kaupa miða í "loveseats". Þá fær maður tvöfalt sæti í sérstökum bás og fær veitingar og vín. Ægilega rómó. Svoleiðis miða kaupi ég þegar ég verð rík.

Gaman

Í gær var dagur St. Martin en þá ganga börn um með ljósaker eða luktir, banka uppá hjá fólki og syngja lög um þennan blessaða Martin og fá nammi í staðinn.
Þegar ég hjólaði heim sá ég fullt af krökkum með ljósaker sem þau höfðu mörg greinilega gert sjálf - mjög skemmtilegt. Þegar ég kom heim sagði Jón að það hefði enginn bankað hjá okkur - sem betur fer. Við áttum sko ekkert nammi til að gefa - var alveg tilbúin að afsaka mig "sorry, geen snoepjes" en það slapp til.

Aðalmál síðustu daga er samt að ég er búin að panta flug heim og lendi á klakanum laugardaginn 6. desember klukkan 15:30.
Búið að vera soldið stress, ætlaði að koma nokkrum dögum fyrr en verðið á fluginu rauk upp úr öllu valdi svo þetta var eins snemma og ég komst með beinu flugi án þess að borga 100 þúsund kall fyrir. Já takk, það er verðið aðra leiðina ef maður pantar ekki nógu snemma og þetta er ekki einu sinni Saga Class sæti. Nei nei bara venjulegt Economy.
Ég farin að hugsa svo mikið um flutninga og hvernig í ósköpunum ég komi öllu draslinu heim að stefnir í vandræði. Jóni finnst ég allavega hugsa of mikið. En hvað um það, ég er alveg að fara heim!

Útskýring

Best að útskýra gyðingahúfana betur fyrir Evu og Kötu.

Þegar gyðingar fara í synagogue-una þá hylja þeir höfuð sitt til að sýna virðingu. Gyðingahúfan sem ég talaði um heitir Kippah eða Yarmulke og held ég yfirleitt nú til dags einungis notuð af karlmönnum. Einu sinni voru Gyðingar alltaf með svona höfuðfat því það minnir þá á nærveru Guðs en núna yfirleitt bara við trúartengdar athafnir eða annað sem tengist trúnni (t.d. lesa heilagar bækur). Kannski öðruvísi hjá þeim heittrúðu því stundum sér maður menn með Kippah úti á götu.

Þeir sem eru ekki með Kippah þegar þeir koma í synagogue-una fá einfaldlega lánað. Í þá sem við förum voru allir karlmenn með svoleiðis en greinilega ekki verið að hafa áhyggjur af konunum. Ég var ekki alveg með þetta virðingardæmi á hreinu fyrst og tók niður húfuna til að sýna virðingu!

Þessi húfa er nú voða lítil - nær rétt yfir hvirfilinn. Því miður náðist engin mynd af Jóni með höfuðfatið svo mynd af Obama með Kippah verður bara að duga.

Safnanótt

Í gær var safnanótt hér í Amsterdam.
Við keyptum okkur miða og útbjuggum (ég semsagt) mjög metnarfulla dagskrá - nú átti aldeilis að sjá mörg söfn og vera á ákveðnum stöðum og ákveðnum tímum til að hlusta á tónlist eða sjá aðrar uppákomur.
Það reyndist alls ekki einfalt þar sem þúsundir manna voru líka að flakka á milli safna og þar af leiðandi raðir allstaðar. Jazzsöngurinn, gospelkórinn, hennatattoo-ið, galdramaðurinn, daðurkennslan að 18. aldarhætti og ýmislegt annað datt því af dagskránni. Við náðum þó að sjá ýmislegt skemmtilegt.

Kvöldið hófst á Filmmuseum þar sem Bollywood þema var í gangi. Hægt var að læra jóga, láta taka af sér mynd í indverskum klæðnaði og fá snyrtingu en við fátæklingarnir héldum okkur við ókeypis skemmtunina og horfðum á mjög absúrd klippur úr Bollywood myndum. Mjög skemmtilegt.
Næst skunduðum við á Rijksmuseum til að sjá hið rosa fræga verk Damien Hirst "For the love of God" og meistara Rembrandt. Fyrir utan var dágóð röð sem virtist ganga nokkuð hratt svo við ákváðum að skella okkur í röðina. Eftir klukkutíma bið komumst við inn og fannst þessi bið alveg sleppa til. Þegar komið var upp á aðra hæð langaði mig næstum að gráta, þar var önnur röð! biðum semsagt aftur heillengi. Vegna þess hve röðin hreyfðist hægt þá las ég mjög samviskusamlega lýsingar á öllum málverkunum sem ég hefði pottþétt ekki nennt undir venjulegum kringumstæðum. Sem er jákvætt.
Eftir að hafa séð hið rosalega 8.601 demantar á hauskúpu verk Hirst og Næturvakt Rembrandts fórum við á Tassenmuseum (Museum of Bags and Purses). Dásamleg hugmynd að hafa safn bara fyrir töskur og veski! Mér fannst það samt meira dásamlegt en Jóni.
Fjórða stopp var Portugese Synagoge sem er einungis lýst upp með kertaljósi. Þar þurftum við að fara í annað skiptið um kvöldið í gegnum vopnaleit og Jón að vera með gyðingahúfu. Það fannst mér skemmtilegt - líklega í eina skiptið sem ég sé Jón með svoleiðis.

Við enduðum kvöldið í de Nieuwe Kerk sötrandi sérdeilis fínan klausturbjór Það er ekki oft sem maður drekkur bjór í kirkju undir orgelspili en svona er lífið í Amsterdam.