Fjör

Rétt fyrir kreppu þá keyptum við okkur miða á Emilíönu Torrini tónleika hér í Amsterdam. Á sunnudaginn mættum við á Paradiso, gömul kirkja sem hefur verið breytt í klúbb, ásamt Ingu og Unnsteini. Tók nú ekki mikið eftir öðrum Íslendingum en býst nú við að þeir hafi verið nokkrir þarna.

Tónleikarnir voru mjög skemmtilegir, Emilíana grínaði á milli laga og sagði frá lögunum. Svo var Sigtryggur Baldursson (Bogomil Font) víst kúl á trommunum en ég sá lítið sem ekkert af hljómsveitinni, var ánægð með að sjá e-ð í söngkonuna. Ég er alveg vön allskonar útsýni á tónleikum en það bætir ekki hvað Hollendingar eru helv... hávaxnir.
Það var þó ekki prumpað á mig í þetta skipti. Það er alveg önnur saga, fyrir viku vorum við inni á litlum jazzstað í Leiden með Gísla og Ingu og ég stend fyrir aftan rosalega hávaxinn mann. Allt í einu finn ég gust og þessa svakalegu fýlu, hafði ekki mannfjandinn prumpað svona hressilega - og ég fyrir aftan með hausinn nokkurn veginn í rasshæð á kauða! Það sem á lítið fólk er lagt...
En já tónleikarnir skemmtilegir og við hjóluðum aftur heim áfallalaust. Erum orðin nokkuð flink á hjólunum í miðborginni. Ekkert grín með allt þetta fólk, hjól, vespur, bíla, strætóa og sporvagna.

Nóg fjör hjá okkur - bíðum spennt eftir hvort Landsbankinn millifæri nokkrar evrur fyrir okkur. Búið að leggja inn beiðni og spila út námsmannakortinu. Svo er bara að bíða og sjá...