Íslenskur matur

Wim og Marielle kíktu í kaffi í gær og ég bauð þeim upp á íslenskt kex. Þeim fannst skrýtið að ég fengi sent kex frá Íslandi og spurði hvort fólk hefði áhyggjur af því að við myndum svelta hér. Ég býð þeim nefnilega alltaf upp á e-ð íslenskt þegar þau koma!
Þar sem við vorum farin að tala um sendingar frá Íslandi þá varð ég að sýna þeim ávaxtagrautinn og kakósúpuna sem Sissi og Agnes sendu mér (ásamt fleiru til að halda lífinu í mér hér í útlandinu). Hvernig útskýrir maður kakósúpu? "you know it's like hot chocolate but a soup". Hljómar vel, ekki satt?
Þá rifjaðist upp fyrir mér önnur umræða um íslenska mat með þeim sem átti sér stað á Þorláksmessu. Við vorum að segja þeim frá íslenska jólamatnum. Brúnaðar kartöflur og jafningur, sem ég útskýrtði sem hvíta sósu með fullt af sykri, kom meðal annars við sögu. Þeim finnst þetta ægilega fyndið, allur þessi sæti matur.
Þau geta nú bara hlegið, hollenskur matur kemst ekki með tærnar nálægt hælunum á íslenska matnum!

Annars er ég bara að læra og bíða eftir að klára þessa blessuðu önn. Það verður samt ekki fyrr en 22. jan. Þetta togast....